Osteopathie bij baby’s en het fluisteren van ons lichaam.

Het behandelen van een baby is eigenlijk osteopathie in haar puurste vorm. Ik mag (moet) volledig vertrouwen op wat mijn handen waarnemen en wat de baby mij laat zien, wat de baby mij vertelt.

Om goed te horen wat een baby mij wil vertellen mag ik helemaal loslaten wat ik ‘denk/vermoed’ wat er speelt. Dit geeft het verhaal van de baby een ander geluid en is dan niet meer zuiver.

Oudere kinderen en volwassenen zijn al in staat hun verhaal een eigen melodie te geven. Waarvan zij (bewust of onbewust) vinden dat dat op dit moment bij hen past. Dat daagt mij nog meer uit om te luisteren naar wat er onder die melodie verborgen zit, welke toon wordt overstemd door andere geluiden?

In mijn praktijk staat een bord met een quote:

If you listen to your body when it whispers, it won’t have to scream!

Als je luistert naar het fluisteren van je lichaam hoeft het niet te schreeuwen. Ik heb die quote in mijn praktijk staan om mijn cliënten er bewust van te maken dat ons lichaam al snel signalen geeft als er iets niet lekker gaat (Als er een valse noot in de symfonie van het gezond functioneren van ons lichaam zit). Horen wij dit signaal? en vervolgens… Doen we er wat mee?

Ook voor mijzelf staat die quote daar. Om ook mijzelf hieraan te helpen herinneren. Dat ik ook mag luisteren naar het fluisteren van mijn eigen lichaam. De signalen die het geeft voor mijn eigen gezondheid. Ook mag ik luisteren naar de signalen van het lichaam van de baby, het kindje of de mama die bij mij op de behandeltafel ligt. Voelen, waarnemen en luisteren.

Het behandelen van jouw baby gaat door middel van zachte aanrakingen en bewegingen zodat ik kan luisteren (voelen) naar het fluisteren van het lichaam. Wat heeft het te vertellen? Wat heeft het meegemaakt? Met behulp van zachte technieken kan ik bewegingsverliezen en spanningen behandelen zodat het lijfje meer in comfort komt en jouw kindje weer lekkerder in zijn of haar velletje zit! Dat de symfonie van zijn of haar lijfje weer volledig tot haar recht komt.

Vaak krijg ik de vraag hoe ik dat dan kan voelen en hoe het kan dat mijn zachte aanrakingen dan zoveel effect hebben? Ik vergelijk het zelf altijd met het spelen van een instrument. Je kan bij mij in de praktijk een piano neer zetten en dan krijg ik er zeker wel geluid uit. Daar zal niet iedereen even gelukkig van worden. 😉 Ik kan les gaan nemen en over een poosje kan ik dan een melodietje spelen. Echter zal ik nooit een concertpianist worden die de mooiste symfonieën kan spelen, zonder daar jaren intensief voor te oefenen en les in te krijgen.

Het lichaam is mijn instrument. Ik heb jaren les gehad over haar functioneren. Eerst als fysiotherapeut en later als osteopaat. Ik heb jaren mogen oefenen, nu al bijna 25 jaar. Dit heeft mij (mijn handen) getraind in het luisteren, waarnemen, supporten en waar nodig finetunen van jouw melodie of die van je baby/kindje.